การรอคอยอัลบั้มชุดใหม่ของยอดวงร็อคพันธุ์ดุจากฝั่งอังกฤษอย่าง Bring Me The Horizon นั้นคือสิ่งที่แฟนๆหูเหล้กตั้งตาเกินที่จะบรรยาย เพราะจากอัลบั้มชุดก่อนหน้านี้ที่มีชื่อว่า Suicide Season นั้น ทำให้วง Deathcore ฝีมือดีเป็นที่คลั่งไคล้ไปทั่วโลก...
และในที่สุดเมื่ออัลบั้มใหม่ที่หลายๆคนรอคอยออกมาให้ได้ฟังกัน กลับกลายเป็นว่ากระแสตอบรับแตกแขนงไม่สามัคคีกันเปรียบได้กับกิ่งไม้ที่เพิ่งเติบโตออกจากต้นกล้าที่เพาะบ่มมาร่วมกัน...
อัลบั้มใหม่ที่มีชื่อโคตรยาว ความหมายดี แต่แฝงด้วยการประชดประชันเล็กน้อยนั้นมีชื่อว่า "There Is A Hell Believe Me I've Seen It, There Is A Heaven Let's Keep It A Secret" ทำให้แฟนเพลงที่ติดตามผลงานของวงร็อคกระแสแรงวงนี้ตั้งแต่ดั้งเดิมถึงกับส่ายหัว แล้วคงพลางบ่นในใจกับตัวเองว่า "แม่งทำเพลงเหี้ยมอะไรวะ ทำไมไม่หนักเหมือนเดิม???" ประโยคนี้แน่นอนว่าหลายๆคนต้องคิดแบบนั้นแน่... ซึ่งมันก็คือความจริงว่าอาจจะทำให้ความขลังค์ของวงนี้ในสายตาแฟนเพลงยุคดั้งเดิมเซ็งไปตามๆกันหลายๆคน...
แต่ถ้ามองในแง่กลับกัน (ซึ่งเราไม่อาจรู้ได้) อาจมีหลายปัจจัยที่ทำให้ Bring Me The Horizon ลดดีกรีความกราดเกรี้ยว ความดุดัน ความโหดลงมาระดับนึง... อาจเป็นเรื่องของการตีตลาดให้กว้างขึ้น หรืออาจทางสายธุระกิจเพื่อเพิ่มฐานแฟนเพลงและยอดขายและนำกำไรสู่สังกัด... เพราะลองมองไปแบบไม่คิดไรมาก ทางวงจะเสียอะไรมากมายล่ะ??? เพราะรายได้หลักส่วนหนึ่งก้คือการแสดงสด ซึ่งไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ เพราะมีเวทีให้ไประเบิดความมันส์กันอยู่เรื่อยๆอยู่แล้ว... เวลาแสดงสดก็อัดเพลงเก่าผสมใหม่ไปสิ ดีไม่ดี ยอดขายและแฟนเพลงเพิ่มด้วยเพราะอัลบั้มชุดล่าสุดที่ออกมาฟังง่ายกว่าเดิมมาก... เรียกได้ว่าโดนแฟนพันธุ์แท้บ่น แต่ผลลัพธ์กลับได้ถึง 2 ทางด้วยกัน (นี่ก็บอกได้ว่าคุ้มแค่ไหน...)
ความแตกต่างของดนตรีที่ดั้งเดิมคือ Deathcore และแปลงเปลี่ยนมาเป็น Metalcore ก้ไม่ถือว่าขี้เหล่อะไรมากนัก เพราะหากฟังจากเนื้อของ "ดนตรี" แล้วนั้น ต่างกันไม่ถึงกันทุเรศเกินไป... จะมีเสริมขึ้นมาให้แฟนฐานใหญ่เข้าถึงง่ายขึ้นก็ตรงที่การแหกปากของนาย Oliver Sykes ดูละเมียดขึ้น บวกกันลูกทำนองที่โจ๊ะขึ้น รวมทั้งเสียงเครื่องสายและเสียงผสานในการร้องที่ทำให้ติดหูง่ายกว่าเดิมหลายขุม ยิ่งทำให้อัลบั้มนี้เป็นการเปลี่ยนดีกรีเหล้าที่ฉลาดมากเลยทีเดียว...
ในอัลบั้มนี้ซาวด์เพลงโดยรวมเหมือนมีคอนเซ็ปท์เป็นของตัวเองที่ค่อนข้างเด่นชัดทีเดียว คืออารมณ์ที่หดหู่ อ้างว้าง ซึ่งข้อพิสูจน์ตรงจุดนี้มีให้ฟังได้ในหลายๆช่วงของอัลบั้ม... ถ้ามองเรื่องอารมณ์เก่าๆในชุดก่อนๆนั้นติดลบสุดๆ แต่ถ้ามองใหม่ในเรื่องการทำสิ่งใหม่ๆ ถือว่าทำได้ดี (ถึงดีมาก) เลยทีเดียว...
แต่ดนตรีก็มีรสชาติของมัน... แต่ละคนก็มีลิ้นและชอบในรสของตัวเอง... ฉะนั้นการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ถือว่าผิดหวังมากๆสำหรับแฟนดั้งเดิม แต่เป็นอะไรที่แปลงใหม่มากๆสำหรับคนที่พร้อมเปิดรับและไม่ติดภาพเก่าๆของทางวงมา... แต่ต้องอย่าลืมว่าทุกอย่างต้องมีการเปลี่ยนแปลง เพราะคงไม่มีวงไหนหรอกที่ต้องการเดินแนวทางเดิมไปตลอด ไม่งั้นเมื่อถึงเวลา อาจโดนมองว่าเอาของเก่ามาย้อมแมวขาย...
ปล.บทความทั้งหมดเป็นความคิดเห็นส่วนตัวผมเท่านั้นนะครับ...
